All American Fall - Reisverslag uit East Arlington, Verenigde Staten van Jolinda Heide - WaarBenJij.nu All American Fall - Reisverslag uit East Arlington, Verenigde Staten van Jolinda Heide - WaarBenJij.nu

All American Fall

Blijf op de hoogte en volg Jolinda

15 December 2015 | Verenigde Staten, East Arlington

Time flies when you’re having fun…. En de tijd vliegt hier zeker voorbij!

De herfst is fantastisch geweest hier. Waar het in Nederland niet mijn favoriete seizoen is met regen, wind en donkere dagen. Is het hier echt heerlijk weer geweest, regent het bijna nooit en snappen we nu waarom ze de herfst hier ook wel Indian summer noemen. De kleuren van de bomen waren prachtig. Zeker tijdens ons tripje naar Vermont met de eerste visite (opa Jan en oma Toos) uit Nederland hier was erg bijzonder. Overal om je heen zulke mooie uitzichten. Zoals mijn oma altijd zegt: ‘ het is net een schilderijtje’.

Coen gaat inmiddels alweer een paar maanden naar school en was vanaf de eerste dag enorm enthousiast. Hij kan makkelijk mee in de klas, begreep eigenlijk alles gelijk wel in het Engels en zelfs op de eerste dag had hij al in het Engels geantwoord op de vragen van de andere kindjes. Nu praat hij volop en is het erg bijzonder om hem zo in het Engels te horen kletsen met z’n vriendjes en de juffen. En we worden zelfs verbeterd in onze uitspraak door hem. Hij heeft een hele leuke klas en een gezellige groep vriendjes.

Inmiddels zijn wij ook wel helemaal gesetteld hier en gewend geraakt aan ons Amerikaanse leventje. Waar in het begin vooral opviel hoe anders bepaalde dingen gingen, voelen we ons nu toch wel echt thuis hier en proberen we ons ook aan te passen aan de manier van leven hier.

Zo halen we bv nu op vrijdag pizza ipv frietjes
Lopen we de hele dag op onze sneakers als we kunnen. Zelf Luuk wil het liefst de hele dag z’n Adidas gympen aan. En ik heb mezelf er op betrapt dat ik ze ook onder een jurkje inmiddels best vind kunnen.
Als je uiteten gaat, kun je ook prima met je sneakers erheen gaan, daarna wisselen naar je nette schoenen en als je het restaurant weer uit bent gewoon je sneakers weer aantrekken. Loopt een stuk prettiger!
Kopen we de boodschappen groots in. Het is even zoeken hier een beetje betaalbaar boodschappen te kunnen doen. De truc blijkt: toch de grote verpakkingen kopen en heel veel invriezen. Als we straks insneeuwen hebben we voorlopig genoeg te eten.
Doen de kids mee aan allerlei ‘after-school activities’. Zo zit Coen op zwemmen en voetbal en gaat Luuk met veel plezier naar muziekles.
Hebben we ‘playdates’ met de vriendjes van Coen. Net zoals bij alles hier moet dat wel vooraf afgesproken worden en is het gebruikelijk dat de ouders ook mee gaan. Even wennen, maar ook wel weer gezellig om zo nieuwe mensen te leren kennen.
Leren we van Coen allemaal nieuwe Amerikaanse recepten via school. Zo hebben we al corn muffins gemaakt en pumpkin pie.
Hebben we op Black Friday en Cyber Monday toch ook meegedaan aan de gekte rondom de sale. Zijn de winkels niet ingeweest, maar online kun je ook veel scoren. Zoals m’n nieuwe laptop waar ik nu (en ga proberen iets vaker) mijn verhaal op schrijf.

Ook hebben we al twee echte Amerikaanse feestdagen gevierd. Eerst Haloween, Coen was een maand lang al aan het aftellen tot hij eindelijk in z’n ‘costume’ de huizen langs mocht voor snoepjes. De tuinen en huizen werden steeds griezeliger versierd voor het de avond van Haloween was. Alle kindjes uit de buurt verzamelden in de speeltuin en gingen van daaruit dezelfde straat in waar alle mensen voor hun huis zaten met de snoepjes. Coen vond het fantastisch en heeft met z’n vriendjes heel wat snoep opgehaald. Het viel hem wel wat tegen dat Haloween maar 1x per jaar gevierd wordt….

Eind november was het Thanksgiving. Het familiefeest hier in Amerika en iedereen heeft een lang weekend vrij. Op Thanksgiving eten bijna alle Amerikanen hetzelfde diner; Turkey met mashed potatoes, stuffing (gek genoeg apart vd kalkoen) en cranberry saus. Wij waren uitgenodigd bij Eelco’s manager voor een traditioneel early dinner met haar en haar familie. Het was super om een keer mee te maken en heel bijzonder dat we gewoon bij dit familie event aan konden schuiven.

De dag erna zijn we naar Plymouth geweest, de plek waar de pelgrims hier aan land kwamen en waar volgens de verhalen het eerste Thanksgiving diner heeft plaatsgevonden tussen de Indianen en de Pelgrims. Ze hadden een replica van het schip en een openlucht museum waar een Indianen- en een Pelgrimsdorp nagebouwd waren. Coen vond het erg leuk en interessant en wij hebben ook weer wat geleerd over de Amerikaanse geschiedenis.

En nu begint de gekte rond de kerst te komen hier. We hebben allerlei met lichtjes versierde huizen gezien. En dan niet een boompje in de tuin, maar echt letterlijk een heel huis vol lichtjes. Ook leuk voor in de tuin of op het balkon: een reuze opblaas Santa. Je kunt hier ook de gekste truien en pyama’s kopen om jezelf aan te kleden als kerstman, gingerbread cookie of kerstelf.

Ook al proberen we ons zo Amerikaans mogelijk te gedragen, sommige dingen begrijpen we toch nog niet helemaal en is het toch ook wel fijn om even Nederlands te zijn.

Zo zijn er in de supermarkt nog hele paden waar ik nooit kom. Zoals bv het breakfast uit de vriezer gedeelte (?????) of de meterslange schappen met Mac&Cheese.
Moet ik elke keer nog zoeken als ik iets nieuws nodig hebt. In Nederland weet je toch iets beter de merken en winkels en hoe iets er ongeveer uit moet zien. Hier kan je gerust 10 minuten naar een plank staren en nog niet begrijpen wat je moet hebben.
Hebben we al verschillende NL feestjes gehad. Zo hebben we amandelspijs gemaakt met een groepjes Nederlanders en hun Amerikaanse partners. En hebben we op 5 december erwtensoep en banketstaaf gemaakt voor een feestje bij de beste vriend van Coen die een Nederlandse oma heeft en heerlijk zat te genieten van het NL eten en dat ze weer even Nederlands kon praten.
Heb ik ook al een keer boerenkool gemaakt. Dat heet hier Kale en is een enorme trend.
Gaat Coen elke week naar de Nederlandse school en hebben we daar ook Sinterklaas en de pieten gezien. Coen heeft z’n traditionele pietendiploma gehaald en wil nu later Piet worden als hij groot is, haha.

Het eerste half jaar zit er al bijna op en de tijd vliegt voorbij. We gaan eind deze week terug naar Nederland om familie en vrienden weer even te zien en bij te kletsen. En natuurlijk ook frietjes met frikadellen en kroketten te eten, en dropjes en boterhammen met kaas, enz…

Als we daarna weer teruggaan begint de winter en gaan we ons opmaken voor de sneeuw. Iedereen heeft het hier nog steeds over de enorme sneeuw van vorig jaar. Als wij vertellen dat we het erg naar ons zin hebben hier, krijgen we vaak terug ‘wacht maar tot het winter is’. We gaan het meemaken en laten jullie horen hoe dat bevalt!

  • 18 December 2015 - 05:59

    Esmee :

    Weer superleuk om te lezen!! (freelance tekstschrijven op je nieuwe laptop niets voor jou? ;-))
    Heeeeeel veel zin om jullie volgende week te zien!
    Goeie reis en tot heel snel!

    X

  • 21 December 2015 - 09:09

    Elles Van Os:

    Hoi Jolinda,

    Jullie beginnen inmiddels aardig ingeburgerd te raken zo te lezen en te zien. Fijn dat jullie zo genieten en dat de kindjes inmiddels goed gewend zijn.

    Alvast hele fijne feestdagen en alle goeds voor 2016 gewenst.

    Groetjes Elles

  • 04 Januari 2016 - 16:08

    Netty:

    Hahaahaaa! Erg grappig, jullie avonturen en lokale ontdekkingen.
    Je klinkt al als een echte "expart" vrouw. Klinkt als een heerlijke baan ;).
    Blijf lekker "uitvinden"!
    Allerbeste wensen voor 2016! Heb het leuk daar. Groetjes, Netty

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jolinda

In juni 2015 zijn wij met ons gezinnetje verhuisd naar Arlington vlakbij Boston in the USA.

Actief sinds 13 Aug. 2015
Verslag gelezen: 852
Totaal aantal bezoekers 2209

Voorgaande reizen:

22 Juni 2015 - 13 Augustus 2017

Ons avontuur in Amerika

Landen bezocht: